Diğerleri Bana Çok Kötü Davranıyor: İnsanlar Bana Saygı Duymuyor

Bu yazı, daha önceki bir paylaşımımın devamı niteliğinde. Onu okuyarak başlarsanız, konu hakkında daha çok içgörü kazanabilirsiniz. Buraya tıklayarak konu hakkındaki ilk paylaşıma göz atabilirsiniz.

---

“Kimse böyle davranamaz!”

“Haksızsın!”

“Çok yanlış bu yaptığı!”

"İnsanlar bana saygı duymuyor."

Yapmamaları gerektiğini düşündüğümüz, yanlış olduğunu savunduğumuz şeyleri başkaları yapamaz mı gerçekten? Yaşadıklarımızdan biliyoruz ki, yaptılar, yapıyorlar. Yani aslında bizim doğru-yanlış, haklı-haksız, -meli/-malı diye benimsediğimiz dünya görüşümüze hiç uymayan bir şekilde davranabiliyorlar. Peki onlar bizim benimsediğimiz değerlere göre hareket etmediğinde nasıl hissediyoruz? Engellenmiş, kısıtlanmış, hayal kırıklığına uğramış...

Bunları hissetmemiz gayet doğal, ya öfke? Bir başkası bizim doğru bulmadığımız bir davranışta bulunduğunda öfkelenmemiz normal mi?

Hayır, normal değil.

Kişisel farklılıklar karşısında öfkelendiğimizde bunun arkasında “Doğru tektir ve o da benim dediğimdir!” gibi düşünceler vardır; yani aslında başkasının düşüncesini değiştirmeye kalkarız ve bunu öfkemizle gerçekten yapabileceğimize inanırız.

Örneğin, biz yemek yerken telefonla ilgilenilmesinin yanlış olduğuna ve telefonla ilgilenilmemesi gerektiğine inanıyoruz, diyelim. Yemeğe davet ettiğimiz bir arkadaşımız telefonuyla ilgilendiğinde hayal kırıklığına uğramamız çok olası, fakat orada durmayıp öfkelenmeyi seçtiğimizde arkadaşımızı öfkemizle korkutarak onun düşüncesini değiştirmeye çalışıyoruz demektir.

Peki arkadaşımızın gerçekten düşüncesini değiştirebilir miyiz? Böyle bir gücümüz var mı? Arkadaşımız elbette bizim öfkemizden rahatsız olup ya o an elinden telefonu bırakacak, ya o da bizimle tartışmaya girip kendi düşüncesini bize aşılamaya çalışacak ya da kalkıp gidecektir.

Fakat düşüncesi değişecek mi? Hayır, hala kendi düşüncesine sadık kalacak.

Yani, öfkemizle ne yapılacağına her zaman karşımızdaki karar verecek, biz değil.

“Ne değişebilir, ne değişemez?” der ki: öfkelenmek veya sakin kalmak bizim elimizde. İnsanların kişisel farklılıklarını “olamaz”; kendi kişisel değerlerimize göre onların düşüncelerini değiştirebilmeyi “olabilir” şeklinde öğrenmişsek, öfkelenmeyi tercih edip sonunda hüsrana uğrayabilir, yıpranabiliriz. Kişisel farklılıkları “olabilir”; başkalarını değiştirebilmeyi “olamaz” kabul edersek, hayal kırıklığımızla başa çıkmayı ve öfkelenmemeyi seçip daha sakin bir yaşam sürebiliriz.

"Ankara uzman çocuk psikoloğu" veya "Ankara Çocuk Psikoloğu Önerileri" arayışınız varsa, Ankara'da bulunan "çocuk psikoloğu Ankara" "çocuk ve ergen psikoloğu" İlayda Korkutmaz Temiz ile iletişime geçebilirsiniz. "Ankara pedagog", "Ankara en iyi pedagog", "Ankara çocuk terapisti" veya "Ankara en iyi çocuk psikoloğu" gibi ifadelerle de bir uzman arıyor olabilirsiniz. Pedagoglar ve psikologlar birbirinden farklı meslekler olsa da benzerlikleri de bulunmaktadır ve bu benzerlikler bazen ailelerin kafasını karıştırabilmektedir. "Ankara pedagoji" veya "Pedagog Ankara" ifadeleriyle çocuğunuzla yaşadığınız zorlanmalara çözüm arıyor olabilirsiniz. "Oyun terapisi Ankara", oyun terapileri size ve çocuğunuza "Ankara öfke kontrolü çocuk psikoloğu", "Ankara çocuklarda dikkat eksikliği terapisi", "Ankara kaygı bozukluğu çocuk terapisti", "Ankara çocuklar için travma terapisi", "Ankara çocuklarda özgüven sorunu terapisti" gibi konularda yardımcı olabilir ve çocuğunuzun psikolojik iyi oluşunu sağlayabilir.